اصطلاح «آرتروز» برای توضیح بسیاری از انواع بیماری‌ها استفاده می‌شود که باعث ناراحتی، درد، ورم، و سفتی در مفاصل بدن می‌شوند. در هنگام ابتلا به استئو آرتریت (رایج‌ترین نوع آرتروز در افراد)، غضروف اطراف مفصل از بین رفته و در عمل باعث سایش استخوان‌ها به یکدیگر، ایجاد التهاب و احساس درد برای بیمار می‌شود. اکثر انواع آرتروز ممکن است در کلیه مفاصل بدن ایجاد شوند که برای مثال در این رابطه می‌توان از مفاصل ستون فقرات نام برد. استئو آرتریت ستون فقرات می‌تواند باعث از بین رفتن قابلیت انعطاف‌پذیری مهره‌ها، ایجاد زائده‌های استخوانی (استئوفیت)، التهاب اعصاب، تنگ شدن مجرای نخاعی، و درد سیاتیک شود. توجه داشته باشید گاهی اوقات اصطلاح اسپوندیلوز یا بیماری تخریب مفصل ممکن است به جای استئو آرتریت مورد استفاده قرار گیرد.
فهرست مطالب
علائم ابتلا به آرتروز کمر و ستون فقرات
آرتروز کمر و ستون فقرات باعث خشکی و درد در ناحیه پایین کمر می‌شود. این خشکی اغلب در هنگام بیدار شدن از خواب شدیدتر است و با انجام فعالیت به تدریج کم شده و سپس با نزدیک شدن به پایان روز دوباره تشدید می‌شود. احتمالاً، دلیل مشاهده این شرایط به خاطر تجمع مایع در مفصل به خاطر عدم تحرک در طول شب است که در عمل می‌تواند باعث ورم بیشتر مفصل شود.
درد در ناحیه پایین کمر به خاطر ابتلا به آرتروز مفاصل فاست دارای یک الگوی مشخص به شرح زیر است:
- درد در اکثر موارد (بیش از ۸۰ درصد موارد) در ناحیه کمر ایجاد شده، به سمت باسن کشیده می‌شود. به این ترتیب اغلب افراد بیمار این درد را در ناحیه لگن خود احساس خواهند کرد.
- با تشدید شرایط بیماری، افراد اغلب با احساس سوزش در ناحیه خارجی ران مواجه شده و گاهی اوقات این درد به صورت سوزن سوزن شدن در ناحیه پا احساس می‌شود.
- به خاطر اینکه در بسیاری از مواقع درد ناشی از این بیماری به ناحیه پاها کشیده می‌شود، گاهی اوقات پزشکان ممکن است این شرایط را با درد عصبی اشتباه بگیرند.
درمان آرتروز
برای درمان آرتروز از روش‌های زیر استفاده می‌شود:
استراحت
در صورت ابتلا به آرتروز کمر و ستون فقرات، پزشک احتمالاً از بیمار می‌خواهد از زمان‌بندی منظم برای کاهش فشار وارد شده به ستون فقرات و استراحت دادن به آن استفاده کند. همچنین معمولاً در این شرایط از بیمار خواسته می‌شود از انجام فعالیت‌هایی که به‌طور مشخص باعث تشدید علائم بیماری می‌شود، خودداری نماید.
بریس
یکی از روش‌های درمان موثر دیگر برای بیماری آرتروز محدود کردن حرکت‌های گردن و کمر با استفاده از بریس یا محافظ گردن است.
داروهای ضد التهاب غیر استروئید (NSAIDs)
این داروها برای کاهش درد و التهاب ناشی از ابتلا به بیماری آرتروز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
تزریق کورتیزن
در اکثر مواقع از داروی کورتیزن خوراکی برای درمان مشکلات ناشی از آرتروز کمر و ستون فقرات استفاده نمی‌شود. به هر حال، پزشک می‌تواند از تزریق مستقیم این دارو به مفاصل ستون فقرات برای کاهش سریع درد و بازیابی عملکرد عادی آن‌ها استفاده کند.
فیزیوتراپی
روش‌های فیزیوتراپی برای بهبود شرایط آرتروز ستون فقرات استفاده شده و شامل روش‌های مختلف همچون کمپرس گرم و سرد، درمان با فشار آب (جکوزی) یا سایر روش‌های آب درمانی، ماساژ درمانی و فرآیند تحریک الکتریکی (به نام تحریک الکتریکی عصب از روی پوست)، امواج مافوق صوت، امواج مغناطیسی، طب سوزنی، تحریک گردش مناسب خون از طریق ماساژ، تمرین‌های حرکتی، یوگا و ریلکس کردن است.
پلاسمای غنی شده با پلاکت (پی آر پی تراپی)
تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت (پی آر پی تراپی) سعی می‌کند از فرآیند طبیعی بهبود بدن برای ترمیم غضروف‌ها، تاندون‌ها، رباط‌ها، عضلات، یا حتی استخوان‌ها استفاده کند. به این ترتیب تزریق پلاسمای غنی شده با پلاکت می‌تواند برای بهبود شرایط بیماری آرتروز و کاهش علایم آرتروز ستون فقرات بسیار مناسب باشد.
درمان با امواج شوکی
درمان با امواج شوکی نشان دهنده نتایج بسیار موثر در درمان آرتروز است و در عمل می‌تواند در فرآیند پیشرفت بیماری اختلال ایجاد کند! به این ترتیب درمان با امواج شوکی باعث ایجاد اختلال در فرآیند از بین رفتن غضروف شده و بهبود شرایط بیماری را به همراه خواهد داشت.
درمان با لیزر کم‌توان
درمان با لیزر کم‌توان که در اصطلاح به آن «لیزر سرد» نیز گفته می‌شود، یک تکنیک خاص است که در آن از پرتو یا نور لیزر غیر گرمایشی برای نفوذ به بافت‌های عمیق بدن و کاهش التهاب ایجاد شده در مفصل استفاده می‌گردد. درمان با لیزر کم‌توان (LLLT) در عمل می‌توان یک روش درمان جایگزین غیر تهاجمی برای روش‌های درمان رایج برای بیماری استئو آرتریت (OA) و روماتیسم مفاصل (RA) باشد.
تمرین‌های حرکتی برای بیماران مبتلا به آرتروز کمر و ستون فقرات
انواع خاص از تمرین‌های حرکتی در عمل می‌توانند به صورت بالقوه باعث کاهش علائم ابتلا به آرتروز در ناحیه کمر و ستون فقرات شوند. این تمرین‌ها شامل حرکت‌های تقویت کننده عضلات، حرکت‌هایی که باعث بهبود هماهنگی عضلات می‌شود، و نیز تمرین‌هایی است که به افزایش انعطاف‌پذیری ستون فقرات کمک می‌نمایند.
