دررفتگی آرنج به آسیب و پارگی بافت همبند اطراف مفصل آرنج و متعاقب آن جابجایی استخوان‌های تشکیل‌دهنده مفصل، به‌طوری‌که دیگر در کنار یکدیگر قرار ندارند، اشاره دارد. به‌عبارت‌دیگر، دررفتگی آرنج زمانی رخ می‌دهد که استخوان‌های ساعد (زند زبرین و زند زیرین) در مقایسه با استخوان بازو از محل خود خارج می‌شوند. مفصل آرنج که در محل تلاقی این سه استخوان قرار دارد، دچار دررفتگی شده یا از مفصل خارج می‌گردد. دررفتگی‌های آرنج بسیار مهم و دردناک هستند. این عارضه باید در اسرع وقت بررسی‌شده و تحت درمان قرار گیرد. در صورت عدم به‌کارگیری روش‌های درمانی و مراقبت مناسب برای دررفتگی آرنج، بیمار ممکن است به‌طور مداوم به این عارضه دچار شده و در آینده با شرایط حاد مواجه گردد. فیزیوتراپی و دیگر درمان‌های توان‌بخشی مناسب برای دررفتگی آرنج می‌تواند کاملاً ضروری و سودمند باشد.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#6fb5f3″]
با اقدامات درمانی مناسب و توان‌بخشی و فیزیوتراپی بعد از جا انداختن مفصل آرنج، درصد بالایی از افرادی که دچار آسیب‌دیدگی آرنج شده‌اند، می‌توانند قدرت عضلات و دامنه حرکتی کامل مفصل آرنج خود را دوباره به دست آورند. متخصصین ما در کلینیک طب فیزیکی و توان‌بخشی دکتر سعیدی از تکنیک‌های مختلف توان‌بخشی و فیزیوتراپی به همراه یک برنامه ورزشی مناسب برای بهبود هر چه سریع‌تر آرنج بیماران استفاده می‌کنند.جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، مشاوره با متخصصین ما یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره ۰۲۱۶۶۵۳۳۲۴۵ تماس حاصل فرمایید.[/alert]
فهرست مطالب
علت
دررفتگی آرنج به‌طورمعمول زمانی رخ می‌دهد که نیرویی استخوان‌های آرنج را از یکدیگر جدا سازد. این آسیب ممکن است در پی یک تماس مستقیم (به‌عنوان‌مثال در طول ورزش‌های تماسی)، تصادف با موتورسیکلت یا به‌طور رایج‌تر، هنگام افتادن بر روی دست یا بازوی باز (به‌ویژه از یک ارتفاع و بر روی یک سطح سخت) رخ دهد. دررفتگی‌های آرنج گاه‌گاهی در ورزش‌های تماسی مثل راگبی و فوتبال که در آن برخوردها اجتناب‌ناپذیر و معمول هستند، دیده می‌شود.
علائم و نشانه‌ها
دررفتگی کامل آرنج بسیار دردناک و مشخص است. بازو تغییر شکل داده و ممکن است پیچ‌خوردگی غیر نرمالی در آرنج به چشم بخورد.
تشخیص دررفتگی جزئی آرنج یا نیمه دررفتگی می‌تواند سخت‌تر باشد.
- زیرا ازآنجایی‌که تنها بخشی از آرنج دچار دررفتگی شده، استخوان‌ها می‌توانند به‌طور خودبه‌خود جاافتاده و مفصل ممکن است کاملاً طبیعی به نظر برسد.
- آرنج معمولاً به‌خوبی حرکت می‌کند، اما ممکن است درد وجود داشته باشد.
- ممکن است کبودی در داخل و خارج آرنج در محل کشیدگی یا پارگی رباط‌ها وجود داشته باشد.
- چنانچه رباط‌ها بهبود پیدا نکنند، دررفتگی‌های جزئی ممکن است در طول زمان به‌طور مجدد ایجاد گردند.
انواع دررفتگی
اکثر دررفتگی‌های آرنج بسته بوده و اغلب خلفی هستند (گاهی خلفی جانبی و گاهی خلفی میانی)، اگرچه دررفتگی‌های قدامی، میانی، جانبی و منشعب نیز به‌طور نادر ایجاد می‌شوند). دررفتگی‌های خلفی معمولاً در اثر افتادن بر روی دست باز، که با کشش بیش‌ازحد یا یک مکانیسم چرخشی خلفی جانبی همراه است، ایجاد می‌گردند.
درجات مختلف دررفتگی مفصل آرنج
اثرات تثبیت‌کنندگی ترکیبی سطوح استخوان، رباط‌ها و عضلات آرنج را در وضعیتی ثابت نگه می‌دارد. هنگامی‌که آرنج دچار دررفتگی می‌شود، یک یا تمامی این ساختارها به درجات مختلف دچار آسیب‌دیدگی می‌شوند.
- یک دررفتگی ساده به ایجاد آسیب جدی در استخوان منجر نمی‌گردد.
- یک دررفتگی پیچیده می‌تواند آسیب‌های شدید استخوان و رباط را در پی داشته باشد.
- در اکثر دررفتگی‌های شدید، عروق خونی و اعصابی که از آرنج عبور می‌کنند، ممکن است دچار آسیب شوند. در چنین مواردی، خطر از دست دادن دست وجود دارد.
تشخیص
اکثر پزشکان تنها با نگاه کردن به آرنج می‌توانند متوجه دررفتگی آن شوند. آرنج در وضعیتی خم از جای خود خارج شده و معمولاً قادر به حرکت نمی‌باشد. (به دلیل اینکه مفصل کار نمی‌کند)
عکس‌برداری اشعه ایکس برای مشاهده موقعیت استخوان‌ها و تشخیص شکستگی استخوان‌ها انجام می‌شود. اگرچه آسیب بسیار جدی به نظر می‌رسد، اما شکستگی استخوان‌ها شایع نبوده، در ۱۵-۵% از موارد، شکستگی زائده کرونوئید به‌طور شایع رخ می‌دهد.
پس از جا انداختن آرنج، عکس‌برداری اشعه ایکس مجدداً انجام می‌گیرد تا اطمینان حاصل شود که قطعات استخوانی ریز درون مفصل وجود نداشته باشد. زیرا می‌تواند موجب ایجاد ناراحتی گردد. (همانند وجود سنگ‌ریزه در کفش شما)
درمان
دست خود را بالا نگه‌دارید
به‌منظور کاهش درد و تورم دست خود را بالا نگه‌دارید. هنگام نشستن یا دراز کشیدن دست خود را بالاتر از سطح قلب نگه‌دارید. می‌توانید این کار را از طریق قرار دادن دست بر روی یک بالش که بر روی قفسه سینه یا در کنار شما قرار دارد، انجام دهید. انجام این کار در ۲ روز نخست (۴۸ ساعت) پس از آسیب از اهمیت بسیاری برخوردار است.
کمپرس یخ
یک کمپرس یخ بر روی ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید. این کار را در روز اول هر ۱ تا ۲ ساعت و هر بار به مدت ۲۰ دقیقه انجام دهید. می‌توانید کمپرس یخ را با پیچیدن یک کیسه پلاستیکی از قطعات یخ در یک حوله نازک تهیه کنید. مراقب باشید که با ذوب شدن یخ‌ها آتل خیس نشود. می‌توانید کمپرس یخ را داخل آتل و مستقیماً روی محل قرار دهید. از کمپرس یخ به مدت دو روز و هرروز ۳ تا ۴ مرتبه استفاده کنید. سپس در صورت نیاز به‌منظورکاهش درد و تورم ادامه دهید.
جا انداختن آرنج
جا انداختن آرنج با دست در موارد دررفتگی کامل به‌منظور بازگرداندن مفصل به داخل رباط موردنیاز است. پزشک با هل دادن مچ دست به سمت پایین و عقب کشیدن آرنج در جای خود، آرنج را جا می‌اندازد. این کار بسیار دردناک است، بنابراین ممکن است قبل از جا انداختن مسکن‌های قوی تجویز شود.
دارو
شما می‌توانید از استامینوفن یا ایبوپروفن برای کنترل درد استفاده کنید، مگر اینکه داروی دیگری برای شما تجویز شود. اگر به بیماری مزمن کبد یا کلیه دچار هستید، قبل از استفاده از این داروها با پزشک خود مشورت کنید.
آتل
آتل را همواره خشک نگه‌دارید. در هنگام دوش گرفتن آتل را از آب خارج نگه‌دارید. آتل را با یک کیسه پلاستیکی بزرگ که با استفاده از کش در انتها محکم شده است، بپوشانید. در صورت خیس شدن آتل فایبرگلاس، می‌توانید آن را با سشوار خشک‌کنید.
فیزیوتراپی
انجام فیزیوتراپی می‌تواند به بیمار در بهبود، تقویت و کشش آسان عضلات و مفاصل آرنج کمک کند. بااین‌حال، تمرینات مختلف تقویتی و کششی باید در ابتدا تحت نظارت مستقیم فیزیوتراپیست حرفه‌ای انجام شود. فیزیوتراپی می‌تواند روند بهبود را تسریع کند، نتیجه مطلوب را تضمین نماید و احتمال عود را کاهش دهد. درمان فیزیوتراپی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ضربه زدن به آرنج
- آتل کردن آرنج
- ماساژ بافت نرم
- الکتروتراپی (به‌عنوان‌مثال، درمان اولتراسوند)
- هیدروتراپی
- حرکت دادن مفصل
- تمرینات ضدالتهابی
- تمرینات بهبود انعطاف‌پذیری و قدرت
درمان دستی و ماساژ درمانی
درمان دستی شامل ماساژ بافت نرم و حرکت دادن مفصل است که توسط فیزیوتراپیست به‌منظور تعدیل درد و کاهش تحریک بافت نرم یا تاندون و کمک به بازیابی حرکت پس از یک دوره عدم تحرک انجام می‌شود. اجتناب از انجام حرکاتی که آرنج را در معرض دررفتگی قرار می‌دهند، از اهمیت بسیاری برخوردار است.
دوره بهبودی دررفتگی آرنج و تمرینات ورزشی
برخی از تمرینات مناسب پس از دررفتگی آرنج عبارت‌اند از:
- اکتنشن (خم کردن) آرنج
- فلکشن (باز کردن) آرنج
- تقویت آرنج
- کشش آرنج
