آرتروز گردن بررسی علائم و درمان

اسپوندیلوز گردن (آرتروز گردن ) عارضه‌ای است که معمولاً بیشتر در سنین بالا رواج دارد و مفصل‌های گردن را درگیر می‌کند و باعث بروز گردن دردمی‌شود. این عارضه در نتیجه سایش و فرسایش غضروف و استخوان‌های مهره‌های گردنی رخ می‌دهد و به مرور منجر به درد کتف و شانه می‌شود. اگرچه آرتروز گردن عمدتاً بیماری‌ وابسته به سن می‌باشد، اما نقش عوامل دیگر در بروز آن را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. بر اساس پژوهش‌های انجام شده، بیش از ۹۰% افراد بالای ۶۵ سال به این عارضه مبتلا هستند، اگرچه شدت بیماری در برخی از این سالمندان به اندازه‌ای کم است که هیچ‌گاه متوجه عوارض آرتروز گردن نمی‌شوند. از سوی دیگر برخی از بیماران با دردی مزمن دست و پنجه نرم می‌کنند، هر چند بسیاری از مبتلایان قادراند فعالیت‌های روزمرّه خود را مانند سابق ادامه دهند.صدادادن مهره‌های گردن نوعی صدای ترق و تروق یا شبیه کلیک کردن است که هنگام چرخاندن سر به طرفین ایجاد می‌شود. این صدا، شبیه به صدایی که هنگام چرخاندن انگشت‌ها بوجود می‌آید. بسیاری از مردم عادت دارند پس از بیدار شدن از خواب یا پس از کار طولانی پشت میز، گردن خود را برای از بین بردن فشار عضلانی بپیچانند. اگرچه افراد پس از چرخاندن گردن و ایجاد این صدا احساس راحتی می‌کنند اما تکرار این کار برای سلامتی مضر است. این کار باعث بروز عوارض گردن درد و ارتروز گردن می‌شود.

علت

برخی از علل آرتروز گردن عبارتند از:

افزایش سن

افزایش سن می‌تواند یکی از موارد علت درد گردن باشد .آرتروز گردن غالباً پیامد تغییر در مفصل‌های گردن است که نتیجه گریزناپذیر بالا رفتن سن به شمار می‌رود. دیسک‌های ستون مهره‌ها در حدود ۴۰ سالگی خشک می‌شوند و به تدریج تحلیل می‌روند؛ و به این ترتیب نمی‌توانند نقش حفاظتی بین استخوان‌های گردن را به خوبی ایفا کنند. همچنین همگام با گذر عمر دیسک‌ها ترک برمی‌دارند و در نتیجه برجستگی یا فتق دیسک رخ می‌دهد. به علاوه خارهای استخوانی یا زائده‌های استخوانی نیز به وجود می‌آیند. فتق دیسک و خارهای استخوانی با وارد کردن فشار مضاعف بر نخاع و ریشه‌های عصبی به بروز درد مفصل دامن می‌زنند. رباط‌ها (لیگامان‌های) ستون مهره‌ها، یعنی رشته‌های بافتی اتصال دهنده‌ی استخوان‌ها، نیز با پا به سن گذاشتن سفت‌تر می‌شوند و در نتیجه حرکت دادن گردن دشوارتر یا دردناک می‌گردد.

عوامل دیگر

آرتروز گردن به جز عامل سن به علت وجود عامل‌های دیگری نیز بروز می‌یابد که در زیر به شماری از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• آسیب‌های گردن
• فعالیت‌هایی شغلی مانند بلند کردن اشیاء سنگین که فشار زیادی به گردن وارد می‌کند و منجر به کشیدگی بیش از حد آن می‌شود و می‌تواند علت آرتروز گردن باشد.
• نگه داشتن گردن در حالتی نامناسب به مدت طولانی یا تکرار حرکت‌های یکسان گردن در طول روز (فشار مکرر)
• عامل‌های ژنتیکی (سابقه ابتلا به اسپوندیلوز گردنی در خانواده) از علت ارتروز گردن می‌باشد .
• استعمال دخانیات
• داشتن اضافه وزن و عدم فعالیت

علائم آرتروز گردن

علائم اکثر افراد مبتلا به آرتروز گردن قابل توجه نیست. شدت علائم آرتروز گردن در صورت بروز یافتن متفاوت است و می‌تواند خفیف تا شدید باشد؛ و به تدریج یا به یکباره بیمار را درگیر کند. یکی از علائم رایج، درد اطراف استخوان کتف است. بیماران از درد در امتداد بازو و انگشتان شکایت دارند. گاهی درد هنگام نشستن و برخاستن، عطسه یا سرفه کردن یا رو به عقب چرخاندن گردن تشدید می‌شود. دیگر علامت آرتروز گردن که رایج می‌باشد ضعف عضلانی است که باعث می‌شود بالا بردن بازوها یا محکم نگه داشتن اشیاء دشوار گردد. علائم متداول دیگر عبارت‌اند از:

• خشکی و گرفتگی گردن که به مرور زمان تشدید می‌شود
• سردردهایی که اکثر اوقات در پشت سر بروز می‌یابند.
• گزگز کردن یا کرختی که عمدتاً شانه‌ها و بازوها را درگیر می‌کند، البته این حالت در پاها نیز پیش می‌آید.

از دست دادن کنترل مثانه یا روده و عدم تعادل نیز از علایم آرتروز گردن نه چندان رایج به شمار می‌آیند. اگر ناگهان در پاها، بازوها یا شانه‌تان احساس کرختی یا گزگز کردید یا کنترل مثانه یا روده‌تان را از دست دادید، بی‌درنگ به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص

اگر درد مزمن گردن دارید،پزشک شما ممکن است از آزمایش‌های مختلفی استفاده کند تا تعیین نماید آیا وضعیت شما آرتروز گردنی است یا خیر. اشعه ایکس هر گونه ناهنجاری غیرطبیعی در استخوان‌های ستون فقرات را نشان می‌دهد و به تعیین مقدار دژنراسیون در مهره‌ها و فاسیت آن‌ها کمک می‌کند. میلوگرام باسی تی اسکن(توموگرافی کامپیوتری) بهترین جزئیات ساختار استخوان ستون فقرات را فراهم می‌کند. اسکن‌هایام آر آی(تصویربرداری رزونانس مغناطیسی) گاهی اوقات برای دریافت تصویر واضح‌تری از ساختارهای دیگر علاوه بر استخوان در ستون فقرات انجام می‌شود. اگر اشعه ایکس یا سایر آزمایشات تصویربرداری نشان داد که مورد خاص آرتروز گردن شما جدی است (همانند وضعیت بی حسی ناشی از فشار دیسک بر روی اعصاب)، پزشک شما ممکن است شما را برای ارزیابی بیشتر به جراح ارتوپد ارجاع دهد.

درمان

درمان‌ آرتروز گردنبر تسکین گردن درد، کاهش احتمال آسیب دائمی و کمک به بیمار برای گذران یک زندگی طبیعی متمرکز می‌شوند. روش‌های غیرجراحی معمولاً بسیار کارآمد هستند. علاوه بر موارد زیر برای درمان آرتروز گردن روش‌های دیگری مانند لیزر درمانی، شاک‌ویوتراپی و … نیز وجود دارد.

استراحت 

استراحت نیز واقعاً یک راهکار درمانی به شمار می‌رود. اگر از حمله ناگهانی درد گردن رنج می‌برید، چند روز به خود استراحت دهید تا درد تسکین یابد. البته عدم فعالیت طولانی مدت نیز منجر به دردناک شدن مفاصل می‌شود.

تغییر دادن سبک زندگی برای تسکین درد ملایم

در صورت ملایم بودن عارضه آرتروز گردن، می‌توان آن را با رعایت چند نکته در خانه درمان نمود. از داروخانه مسکن‌هایی مانند استامینوفن یا داروهای ضدالتهابی مانند ناپروکسین را تهیه کنید که فروش بدون نسخه‌شان آزاد است. با ورزش منظم روند بهبود خود را تسریع کنید. استفاده از گردن‌بند طبی یا محافظ گردن نرم و بکارگیری یخ و گرما نیز می‌تواند برای درمان آرتروز گردن موثر باشد، البته این محافظ را به مدت طولانی دور گردن نبندید، چون خود باعث تضعیف عضله‌ها می‌شود. درمان عمل آرتروز گردن تنها در صورت عدم موثر بودن درمان‌های دیگر در بهبود درد گردن از طرف پزشک تجویز می‌شود.

داروها

پزشک در صورت مؤثر نبودن داروهایی که فروش بدون نسخه‌شان آزاد است، داروهای خاصی را تجویز خواهد کرد که در زیر به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• شل کننده‌های عضلات، مانند سیکلوبنزاپرین، برای درمان اسپاسم‌ها و گرفتگی‌های عضلانی
• مسکن‌هایی مانند هیدروکودون، برای تسکین درد
• داروهای ضد صرع مانند گاباپنتین برای تسکین درد ناشی از آسیب عصبی

درمان دستی

درمان دستی، مانند ماساژ، متحرک سازی و دستکاری، ممکن است برای بیماران مبتلا به استئوآرتریت گردن تسکین درد بیشتری را فراهم کند. متحرک سازی با استفاده از فشار ملایم در حین یا در محدوده حرکت طبیعی برای بهبود ROM مشخص می‌شود. دستکاری می‌تواند انجام شود، اما موارد منع متعددی مانند میلوپاتی، تغییرات دژنراتیو شدید، شکستگی یا دررفتگی، عفونت، بدخیمی، بی ثباتی رباط و نارسایی بنیادی وریدی وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.

درمان گرم و سرد

اگرچه شواهد چندانی برای استفاده از گرما یا سرمای موضعی وجود دارد، اغلب در بیماران مبتلا به OA برای کاهش درد استفاده می‌شوند.

گردن بند

اگر فشرده شدن عصب عامل درد باشد که می‌تواند تا پایین بازو احساس شود، بعضی از افراد متوجه می‌شوند که گردن بندهای خاصی به آن‌ها کمک می‌کند. با این حال، شواهد تحقیقاتی کمی وجود دارد که به آن‌ها در بهبود درد کوتاه مدت یا بلند مدت گردن کمک می‌کند. استفاده از گردن بند برای مشکلات گردن متفاوت است – بعضی از متخصصان معتقدند که خشکی گردن را بهبود می‌بخشد در حالی که سایرین بر این باورند که زمانی می‌توانند مفید باشند که به خوبی سایز بیمار باشد و برای مدت طولانی استفاده نشوند.

آب درمانی

کشش ستون فقرات گردن زیر آب و در طول حمام درمانی با وزنه، نتایج مثبتی را نشان داد. این روش به کاهش درد، افزایش دامنه حرکتی و بهبود کیفیت زندگی منجر شد. بیمار در یک ساختار فولادی آویزان می‌شود و سر او با یک گردن بند محافظت می‌شود که باعث ایجاد کشش ناشی از وزن بدن او در حین محافظت در آب می‌شود.

تزریق در ستون مهره‌ها

گاهی پزشک تزریق مواد استروئیدی در فضای اپیدورال را پیشنهاد می‌کند. در این روش داروهای ضدالتهاب قوی مستقیماً به ناحیه‌ی ملتهب وارد می‌شوند. گاهی اوقات برای درمان آرتروز گردن تزریق در مفصل فاست نیز انجام می‌شود.

تزریق کورتیزون

فرد مبتلا به درد مزمن گردن می‌تواند از تزریق کورتیزون در مراحل اولیه درمان خود بهره مند شود. شات‌های کورتیزون توسط پزشکان برای تسکین درد در کوتاه مدت استفاده می‌شود. کورتیزون با کاهش التهاب اطراف مفصل، عصب یا ساختار دیگر عمل می‌کند که به کاهش درد کمک می‌کند و می‌تواند بهبودی تسریع کند. معمولا برای درمان درد در مفاصل مختلف، از جمله زانو، آرنج، شانه، لگن و پایین کمر استفاده می‌شود و همچنین در برخی موارد ممکن است برای درد گردن استفاده شود. کورتیزون اغلب به صورت یک مخلوط همراه با بی حس کننده موضعی تزریق می‌شود. اگر تزریق با موفقیت اعمال شود، بی حسی امکان تسکین درد تقریبا فوری ولی موقت را فراهم می‌کند، در حالی که کورتیزون امکان تسکین درد تدریجی‌تر اما طولانی‌تر را فراهم می‌کند زیرا اثر بخشی آن طول می‌کشد.

درمان با لیزر کم توان

مطالعات متعددی اثربخشی لیزر درمانی کم قدرت را نشان داده است. این تحقیقات کاهش درد و بهبود عملکرد گردن را نشان دادند. چو و همکارانش لیزر کم توان را با درمان دارونما مقایسه کردند. گروه درمان بهبود قابل توجهی در چندین پارامتر را نشان دادند: درد، اسپاسم عضلانی پاراورتبرال، زاویه لوردوز و دامنه حرکت گردن.

اولتراسوند

ممکن است اولتراسوند سودمند باشد، اما تنها شواهد ضعیفی برای اثربخشی آن برای استئوآرتریت وجود دارد. با این حال، اکثر مطالعات اثربخشی آن را روی استئوآرتریت مفصل ران و زانو بررسی کرده اند. میزان تأثیرات بر تسکین درد و عملکرد هنوز مشخص نیست و هر گونه نتیجه مثبت ممکن است به طور کامل ناشی از دارونما باشد.

فیزیوتراپی

گاهی پزشک برای درمان درمان ارتروز گردن بیمار را به یک دکتر فیزیوتراپی معرفی می‌کند. دکتر فیزیوتراپی با انجام روش‌های خاص و نرمش‌های کشش گردن و شانه به بیمار کمک می‌کند تا این عضله‌ها را قوی‌تر سازد و درد گردن خود را تسکین بخشد. همچنین امکان دارد دستگاه کشش گردن نیز به کار رود که از وزنه‌هایی برای افزایش فضای بین مفصل‌های گردنی و کاهش فشار روی دیسک‌ گردن و ریشه‌های اعصاب  استفاده می‌کند.

تحریک الکتریکی پالسی

توصیه شده است که این درمان موجب تحریک رشد غضروف در سطح سلولی می‌شود، با این وجود نیاز به مطالعات گسترده ای در مورد تحریک الکتریکی پالس برای تأیید این یافته‌ها وجود دارد.تصور می‌شود که درمان مغناطیسی یک درمان جایگزین برای بیمارانی است که از استئوارتریتگردن رنج می‌برند. میدان‌های الکترومغناطیسی را می‌توان برای درمان OA گردن استفاده کرد و به نظر می‌رسد اثر تسکین دهنده درد دارند، اما مطالعات بیشتری لازم می‌باشند.

درمان جراحی

مواردی وجود دارد که برش دادن و جوش دادن دیسک بین مهره‌ای داخل گردن (عمل کلوارد)همراه با برداشتن زایده‌های استخوانی آرتروزی مربوطه که بر روی اعصاب و نخاع فشار وارد می‌کنند، می‌تواند موجب رفع درد و ضعف عضلانی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت گردن و دچار درد عصبی شود. بیماران مبتلا به استئوآرتریت مفصل فاست آتلانتواکسیال  (C1-C2)، پس از همجوشی این دو مفصل با تثبیت پیچ و مهره‌ای بین بندی، واکنش مثبتی نشان می‌دهند. این درمان دارای کمترین میزان عوارض جدی می‌باشد. لامینوپلاستی برای رفع فشار از روی طناب نخاعی گردن استفاده می‌شود. با این حال، خطراتی برای این جراحی وجود دارد که شامل کاهش قدرت و خشکی مقطعی (SS) بخش‌های حرکتی خواهد بود و در نتیجه ممکن است بیمار از بی ثباتی مفصل رنج ببرد. بیماران متعددی نیز پس از جراحی دچار درد گردن می‌شوند.

ورزش‌های آرتروز گردن 

ورزش‌های ساده (برای مثال شنا یا دوچرخه سواری) با تقویت عضله‌های حمایت کننده ستون مهره‌ها باعث کاهش و درمان گردن دردمی‌شوند. ضمناً ورزش کردن انعطاف‌پذیری را نیز افزایش می‌دهد که معمولاً در نتیجه ابتلا به استئوآرتریت (آرتروز گردن) به تدریج رو به  کاهش می‌گذارد.  درمان ارتروز گردن معمولا محافظه کارانه است و می‌تواند با استفاده از انواع امکانات درمانی با در نظر گرفتن ورزش درمانی به عنوان یکی از عناصر کلیدی، درمان شود. ورزش شامل تمرینات متحرک سازی، تقویت عضلات موضعی در اطراف مفصل آسیب دیده و بهبود کلی تناسب اندام به صورت هوازی است. شواهد قابل توجهی وجود دارد که نشان می‌دهد فعالیت فیزیکی می‌تواند در مدیریت درد مزمن کمک کننده باشد و نقش کلیدی در طرح کلی درمان ایفا کند. این درمان می‌تواند ناتوانی را در طول زمان بهبود بخشد و دیگر مزایای سلامتی متعددی نیز به همراه دارد.برای مشاهده کلیپ حرکات ورزشی مناسب آرترز گردن اینجا کلیک کنید.

ورزش‌های تحریک درونی

مطالعات نتایج مثبتی در اثر ورزش‌های تحریک درونی نشان می‌دهد.

ورزش‌های تثبیتی

ورزش، برای مثال، با یک بیوفیدبک فشار پایدار می‌تواند به آموزش عضلات فلکسور عمقی گردن کمک کند. موثر بودن چنین تمریناتی برای کاهش درد گردن در بیماران مبتلا به آرتروز گردن اثبات شده است.

ورزش‌های کششی

یک برنامه ورزشی کششی منظم می‌تواند به کاهش درد گردن و شانه و بهبود عملکرد گردن و کیفیت زندگی افراد کمک کند.

“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”