روماتیسم مفصلی نوعی التهاب مفصلی است که با التهاب مزمن مفاصل (در انگشتان دست، زانوها، پاها، مفصل لگن و ران) بروز می‌کند. روماتیسم مفصلی ممکن است بر مفصل لگن تأثیر بگذارد.حدود ۱۵ تا ۲۸ درصد از افراد مبتلا به رماتیسم مفصلی، مبتلابه روماتیسم لگن هستند. در این حالت ممکن است التهاب شدید مفصل لگن ناشی از بیماری سیستمیک باشد. رماتیسم لگنیک بیماری است که بر سیستم ایمنی و در عین حال در مفصل‌های متعدد در هر دو طرف بدن تأثیر می‌گذارد.
[alert type=”custom” close=”false” icon=”fa fa-hand-o-left” color=”#000000″ background_color=”#6fb5f3″]
درمان روماتیسم لگن در کلینیک طب فیزیکی و توان‌بخشی دکتر سعیدی دو هدف دارد:
- برای از بین بردن علائم بیماری.
- جلوگیری از پیشرفت بیماری و آسیب مفصلی.
متخصصین ما با استفاده از درمان‌های مختلف مانند ورزش، حفاظت از مفصل لگن و حمایت روانی به درمان علائم و ناتوانی‌های مرتبط با روماتیسم لگن کمک می‌کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر، مشاوره با متخصصین ما و یا رزرو نوبت می‌توانید با شماره ۰۲۱۶۶۵۳۳۲۴۵ تماس حاصل فرمایید.[/alert]
فهرست مطالب
علائم
- علامت اولیه روماتیسم مفصل که بر لگن تأثیر می‌گذارد درد لگن است. درد معمولاً خفیف و در نزدیکی کشاله ران، قسمت بیرونی ران یا باسن است.
- همانند روماتیسم مفصلی معمولی، درد روماتیسم لگن نیز در صبح شدیدتر می‌شود و با شروع فعالیت کاهش می‌یابد اما بااین‌وجود در صورت انجام فعالیت شدید، درد ممکن است شدیدتر شود.
- همراه با درد، سفتی و انقباض مفصل و ناتوانی نیز احساس می‌شود. بیمار به‌تدریج در انجام حرکات خود محدود می‌شود تا زمانی که به‌طور کامل غیرفعال و ناتوان می‌شود.
علائم و نشانه‌های اولیه رماتیسم لگن و ران
درحالی‌که علائم اولیه روماتیسم لگن ممکن است مشابه با بیماری‌های دیگر باشد اما علائم و نشانه‌ها برای بیماری‌های روماتیسم لگن بسیار مشخص هستند. ۱۵علائم و نشانه‌های مربوط به روماتیسم لگن ذکرشده در این مقاله عبارت‌اند از:
- خستگی
- درد مفصل لگن
- حساسیت مفصل لگن
- تورم مفصلی لگن
- قرمزی مفصل لگن
- گرمی و حرارت مفصل لگن
- انقباض مفصل لگن
- از دست رفتن دامنه حرکتی لگن
- درگیری چند مفصل (پُلی آرتریت)
- لنگ زدن
- بدفرمی مفصلی لگن
- درگیریهر دو طرف بدن
- از دست دادن عملکرد مفصل لگن
- کم‌خونی
- تب
علل
روماتیسم لگن هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن شما به سینوویوم حمله می‌کند. سینوویوم غشاء پوششی است که مفصل‌های لگن را احاطه کرده‌اند.التهاب ایجادشده سینوویوم را ضخیم‌تر می‌کند که درنهایت باعث از بین رفتن غضروف و استخوان درون مفصل لگن می‌شود.تاندون‌ها و رباط‌هایی که مفصل لگن را نگه می‌دارند تضعیف می‌شوند و کشش پیدا می‌کنند. به‌تدریج، مفصل شکل و تراز خود را از دست می‌دهد.
پزشکان نمی‌دانند که این پروسه چگونه شروع می‌شود، هرچند یک مؤلفه ژنتیکی به نظر می‌رسد. اگرچه ژن‌های شما درواقع باعث روماتیسم مفصل نمی‌شوند اما می‌توانند باعث افزایش حساسیت شما به عوامل محیطی مانند ویروس و باکتری‌های خاصی شوند که ممکن است باعث بیماری شود.
عوامل خطر
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به روماتیسم لگن را افزایش دهند عبارت‌اند از:
- جنسیت. احتمال ابتلای زنان به روماتیسم لگنبیشتر از مردان است.
- سن. روماتیسم لگنمی‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب بین ۴۰ تا ۶۰ سالگی شروع می‌شود.
- سابقه خانوادگی. اگر یک عضو خانواده شما دارای روماتیسم لگنباشد ممکن است خطر ابتلا به این بیماری برای شما افزایش یابد.
- سیگار کشیدن. سیگار کشیدن احتمال ابتلا را افزایش می‌دهد به‌ویژه اگر ازنظر ژنتیکی مستعد بیماری هستید.
- اثرات محیطی. قرار گرفتن در معرض موادی مانند آزبست و سیلیکا ممکن است خطر ابتلا به روماتیسم لگنرا افزایش دهند.
- چاقی. در افرادی که دارای اضافه‌وزن یا چاقی هستند احتمال ابتلا به روماتیسم لگنبیشتر است.
عوارض
روماتیسم لگن باعث افزایش خطر ابتلا به این عوارض می‌شود:
- پوکی استخوان. خود روماتیسم لگنو همچنین برخی از داروهای مورداستفاده برای درمان روماتیسم لگنمی‌تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهد.
- گره‌های روماتوئیدی. این برآمدگی‌های بافتی معمولاً در اطراف نقاط فشار، مانند آرنج‌ها و لگن و ران‌ها تشکیل می‌شوند.
- ترکیبات غیرطبیعی بدن. نسبت چربی به وزن خالص در افراد مبتلابه روماتیسم لگن، حتی در افرادی که دارای شاخص توده بدنی طبیعی (BMI) هستند، بیشتر است.
تشخیص
تشخیص روماتیسم لگن ممکن است در مراحل اولیه دشوار باشد چراکه علائم و نشانه‌های اولیه مشابه با علائم بسیاری از بیماری‌های دیگر است. هیچ آزمایش خون یا یافته‌های فیزیکی برای تائید تشخیص وجود ندارد. در طول تست بدنی، پزشک مفاصل لگن و ران را ازنظر تورم، قرمزی و حرارت بررسی می‌کند.او همچنین ممکن است رفلکس و قدرت عضلانی را بررسی کند.
پزشک ممکن است اشعه X را برای کمک به تشخیص پیشرفت روماتیسم لگن توصیه کند. آزمایش‌هایام آر آیو اولتراسوند می‌تواند به پزشک کمک کند تا شدت بیماری را در بدن شما تشخیص دهد.
درمان
استراحت
استراحت و ذخیره انرژی می‌تواند برای مفصل لگن ملتحمه مفید باشد، اما به دلیل عوارض بالقوه، استراحت نباید طولانی‌مدت باشد. در حقیقت، استراحت مفصل درگیر لگن می‌تواند به کنترل درد لگن و کاهش التهاب مفصلی کمک کند. بااین‌حال، عوارض جانبی بالقوه عدم فعالیت عبارت‌اند از: کاهش دامنه حرکت و از دست دادن قدرت مفصل.
سرد یا گرم کردن مفصل لگن و ران
از کمپرس گرم و مرطوب برای شل کردن مفصل منقبض استفاده کنید.یک بسته یخ را بر روی مفصل لگن متورم بگذارید. سرد کردن با کاهش فعالیت کلاژن سینوویال بر مفصل لگن اثر می‌گذارد و در کاهش التهاب لگن مؤثر است.
وسایل کمکی
وسایل کمکی مانند عصا، واکر و غیره ممکن است در مقابله با ناتوانی مرتبط با روماتیسم لگن کمک کنند.
داروها
انواع داروهای تجویزشده توسط پزشک شما بستگی به‌شدت علائم و مدت‌زمان ابتلا به روماتیسم لگن خواهد داشت.
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی. برای کاهش علائم، داروهای ضد درد و ضدالتهابی روش اولیه درمان هستند. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) داروهایی هستند که به‌طور گسترده‌ای برای کنترل علائم روماتیسم لگن استفاده می‌شوند.
- استروئیدها. داروهای کورتیکواستروئید مانند پردنیزون باعث کاهش التهاب و درد و کند شدن آسیب به مفصل لگن می‌شوند.
- داروهای ضد رماتیسمی (DMARDs) برای درمان بیماری. برای جلوگیری از پیشرفت آسیب مفصلی لگن داروهای ضد روماتیسمی یا داروهای ضد روماتیسم اصلاح‌کننده بیماری به‌طور گسترده‌ای مورداستفاده قرار می‌گیرند. این عامل‌ها مکانیسم عملی مختلفی دارند و باعث کاهش تورم و درد مفاصل، کاهش التهاب حاد در خون و جلوگیری از آسیب متناوب پیشرونده می‌شوند.
- عوامل بیولوژیک. مهارکننده‌های TNF اولین عامل‌های مجاز بیولوژیکی شامل اتانرسپت، اینفلکسی مب، آدالیموماب و سرتولیزوماب بودند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی بخش مهمی از درمان بیماری ناتوان‌کننده روماتیسم است زیرا کمک می‌کند تا انعطاف‌پذیری و قدرت بهینه مفصل لگن به دست بیاید. فیزیوتراپی همچنین به شما در یادگیری روش‌هایی برای حرکت بدون درد یا آسیب کمک می‌کند. کاردرمانی نیز برای یادگیری راه‌های آسان‌تر برای انجام فعالیت‌های روزانه زندگی، مانند پانسمان، پخت‌وپز، خوردن و یا تمیز کردن مفید است.
درمان دستی
درمان دستی عمدتاً به سیستم عصبی، عضلات و مفصل لگن در بدن کمک می‌کند و هدفش کارایی حداکثری آن‌هاست. هدف درمان دستی رماتیسم مفصل لگن کاهش سفتی و انقباض مفصل لگن ناشی از بی‌حرکتی و عدم استفاده از لگن درگیر و همچنین آرامش بخشیدن به عضلات سفت مفصل به‌منظور به حداکثر رساندن عملکرد مفصل لگن و تحرک است.
الکتروتراپی
الکتروتراپی با ارسال امواج الکتریکی به مفصل لگن و ران و تحریک عصب و عضلات اطراف مفصل لگن و ران و تحریک تولید مواد تسکین درد طبیعی بدن (آندورفین)، درد لگن ناشی از روماتیسم مفصل لگن و ران را کاهش می‌دهد. الکتروتراپی از تکنیکهای مختلفی مانند تحریک الکتریکی عصب (TENS) و اولتراسوند تراپی و لیزر تراپی برای تسکین درد مفصل لگن و ران استفاده می‌کند.
طب سوزنی
طب سوزنی یکی از روش‌های طب سنتی چینی که از سوزن‌هایی از جنس استیل ضدزنگ بسیار نازک است که درد لگن ناشی از روماتیسم مفصل لگن و ران را با تحریک تولید ماده تسکین درد طبیعی بدن (آندورفین) تسکین می‌دهد.
ورزش‌های رماتیسم مفصلی لگن
ورزش منظم برای روماتیسم مفصل لگن مهم است. ورزش عضلات حمایت‌کننده‌ی مفصل را تقویت کند. ورزش همچنین به شما کمک می‌کند که انعطاف‌پذیر باقی بمانید.جلوگیری از افتادنِ آسیب‌زا و دردناک بسیار مهم است.
۱- شیب لگن
۲- دوچرخه خوابیده
۳- پل زدن
۴- تمرین پلنک
۵- راه رفتن روی توپ
۶- نیم کرنش روی توپ
۷- حرکت مورب بر روی توپ
